۱۰ ژوئیه ۲۰۲۱
نویسنده: دیوید نیلد
در زندگی روزمره، ما زمان بسیار بیشتری را صرف تایپ با صفحه‌کلید یا لمس صفحه نمایش می‌کنیم تا نوشتن با قلم و مداد. بنابراین این پرسش مطرح می‌شود که آیا آموزش دست‌نویسی هنوز فایده‌ای دارد؟ طبق یافته‌های یک پژوهش جدید، پاسخ قطعاً مثبت است.
پیوستن به کانال تلگرام
آکادمی: Asre_ZabanIR
در این مطالعه، پژوهشگران از ۴۲ فرد بزرگسال خواستند که الفبای عربی را از ابتدا بیاموزند: برخی از طریق نوشتن با دست بر روی کاغذ، برخی با تایپ کردن روی صفحه‌کلید، و برخی دیگر از طریق تماشای ویدیوهای آموزشی و پاسخ‌دهی به آن‌ها. #عصرزبان
نتایج نشان داد گروهی که با دست می‌نوشتند، نه تنها حروف ناآشنا را سریع‌تر یاد گرفتند، بلکه بهتر از دیگران می‌توانستند دانش جدید خود را در زمینه‌های دیگر به‌کار گیرند؛ برای مثال با استفاده از حروف آموخته‌شده، واژگان جدید بسازند یا کلماتی را که قبلاً ندیده بودند، تشخیص دهند. www.Asre-Zaban.ir
برندا رَپ، دانشمند شناختی از دانشگاه جانز هاپکینز می‌گوید: «سؤالی که امروزه برای والدین و معلمان مطرح است، این است که چرا کودکان باید زمانی را صرف دست‌نویسی کنند؟ بدیهی است که با تمرین، مهارت نوشتن دستی بهبود می‌یابد، اما حالا که مردم کمتر از قبل با دست می‌نویسند، شاید این موضوع دیگر اهمیتی نداشته باشد.» #آکادمی_عصرزبان
او ادامه می‌دهد: «اما پرسش اصلی این است که آیا نوشتن دستی مزایای دیگری نیز دارد، مانند بهبود مهارت‌های خواندن، املا و درک زبان؟ یافته‌های ما به‌روشنی نشان می‌دهند که چنین مزایایی وجود دارند.»
هرچند هر سه روش نوشتن با دست، تایپ، و یادگیری بصری در آموزش شناسایی حروف عربی مؤثر بودند — و شرکت‌کنندگان پس از شش جلسه تمرینی تنها اشتباهات اندکی داشتند — اما به طور میانگین، گروه نوشتاری به جلسات کمتری برای رسیدن به سطح مطلوب نیاز داشتند. www,Asre-Zaban.ir
پژوهشگران سپس بررسی کردند که آیا آموخته‌ها قابل تعمیم هستند یا خیر. در تمامی آزمون‌های پیگیری که شامل مهارت‌هایی بود که در طول آموزش به‌طور مستقیم تمرین نشده بودند، عملکرد گروه نوشتاری بهتر از دیگر گروه‌ها بود؛ از جمله در نام‌گذاری حروف، نوشتن آن‌ها، املا و خواندن واژگان. #آکادمی_عصرزبان
این پژوهش نشان می‌دهد که فواید آموزش از طریق دست‌نویسی فراتر از بهبود خوش‌خطی است: نوشتن با دست موجب تقویت سایر ابعاد یادگیری زبان نیز می‌شود. به‌نظر می‌رسد که از طریق نوشتن، دانش زبانی در ذهن پایدارتر می‌شود.
رابرت وایلی، دانشمند شناختی از دانشگاه کارولینای شمالی در گرینزبورو، می‌گوید: «درس اصلی این پژوهش آن است که اگرچه همه شرکت‌کنندگان توانایی خوبی در شناسایی حروف داشتند، آموزش از طریق نوشتن با دست در تمام معیارهای دیگر بهترین نتیجه را نشان داد — و رسیدن به این سطح از عملکرد، زمان کمتری نیاز داشت.» ww,Asre-Zaban.ir
هرچند تعداد ۴۲ نفر برای چنین مطالعه‌ای نمونه‌ی بزرگی محسوب نمی‌شود، اما روندهای مشاهده‌شده در نتایج نشان می‌دهند که قلم و کاغذ همچنان نقشی کلیدی در فرآیند یادگیری دارند، حتی در دورانی که ابزارهای دیجیتال بر ارتباطات ما مسلط شده‌اند.
اگرچه در این مطالعه افراد بزرگسال مورد بررسی قرار گرفتند، پژوهشگران معتقدند یافته‌های آن برای کودکان نیز قابل تعمیم است. مطالعات پیشین نیز بارها مزایای کپی‌برداری (رونویسی) در فرآیند یادگیری را برجسته کرده‌اند.
امروزه دانش‌آموزان در مدارس نسبت به گذشته زمان بسیار کمتری را به تمرین دست‌نویسی اختصاص می‌دهند که تا حدی قابل درک است؛ اما با توجه به یافته‌های این پژوهش، کنار گذاشتن کامل قلم و مداد تصمیم سنجیده‌ای نخواهد بود.
وایلی در پایان می‌افزاید: «با نوشتن، بازنمایی قوی‌تری از اطلاعات در ذهن شکل می‌گیرد که به شما امکان می‌دهد از آن به‌عنوان تکیه‌گاه برای انجام دیگر فعالیت‌های زبانی استفاده کنید — حتی اگر آن فعالیت‌ها مستقیماً به نوشتن با دست مربوط نباشند.»
پیوستن به کانال تلگرام
آکادمی: Asre_ZabanIR
این پژوهش در مجله‌ی Psychological Science منتشر شده است.
Handwriting Outperforms Typing in Second Language Acquisition, Study Suggests
Published: July 10, 2021 | Author: David Nield
Amid the increasing reliance on digital tools for communication, a recent study has highlighted the enduring value of handwriting in language education. Despite the widespread shift toward typing and touchscreen interaction, evidence suggests that handwriting retains pedagogical advantages, particularly in the context of second language learning.
In this experimental study, 42 adult participants with no prior knowledge of Arabic were randomly assigned to one of three instructional conditions: handwriting, typing, or visual engagement through video. Each group was introduced to the Arabic alphabet using their assigned modality.
The results revealed that participants in the handwriting group not only acquired the unfamiliar characters more rapidly but also demonstrated superior transfer of learning. They were more adept at constructing new words and recognizing unfamiliar ones using the letters they had learned.
Dr. Brenda Rapp, a cognitive scientist at Johns Hopkins University, reflects on the relevance of handwriting in contemporary education: “With the reduced emphasis on penmanship in modern curricula, it’s crucial to ask whether handwriting offers benefits beyond the mechanical act of writing.” She concludes affirmatively, noting that handwriting enhances core language skills such as reading, spelling, and comprehension.
While all instructional modes led to accurate letter recognition after six sessions, the handwriting group reached proficiency more efficiently. Subsequent assessments, which tested skills not directly trained (such as spelling, reading, and letter production), further confirmed the handwriting group’s superior performance.
According to Dr. Robert Wiley from the University of North Carolina at Greensboro, the findings underscore the cognitive benefits of handwriting: “Even though all groups were proficient at recognizing letters, those trained through writing consistently outperformed others on every additional task—and they achieved these outcomes in less time.”
Although the sample size was modest, the consistency of results lends weight to the conclusion that handwriting facilitates deeper learning. The researchers also emphasize the potential implications for younger learners, suggesting that the cognitive benefits observed in adults may extend to children as well.
Given the decreasing emphasis on handwriting instruction in schools, the study advocates for re-evaluating its role in educational practice. As Wiley notes, handwriting may provide a foundational mental framework that supports a range of language processing tasks, even those unrelated to physical writing.
The study is published in Psychological Science.
